Terapia PNF (Prorioceptive Neuromuscular Facilitation) to metoda, która wykorzystuje w terapii zdrowe regiony ciała. Metoda opiera się na całościowym postrzeganiu pacjenta i wykorzystując jego silne części ciała, prowadzi do poprawienia aktywności ruchowej w uszkodzonych obszarach. Terapia PNF, czyli torowania nerwowo-mięśniowe polega na pobudzeniu stref kory mózgowej oraz receptorów w ciele i tym samym „torowanie”, czyli umożliwienie ruchu w osłabionym lub uszkodzonym obszarze. Techniki stosowane w PNF są zgodne z naturalną pracą mięśni i stawów. Każde ćwiczenie odbywa się na trzech płaszczyznach i angażuje do pracy ogromną ilość włókien nerwowych. Powtarzalność ruchów może prowadzić do przywrócenia przewodnictwa nerwowego w uszkodzonych częściach ciała. Terapia PNF aktywizuje wzrok, słuch, równowagę i czucie głębokie.
Terapia PNF – Wskazania
Pośród wskazań do stosowania terapii PNF do najczęstszych należą:
- złamania,
- uszkodzenia mięśni, ścięgien, więzadeł, torebek stawowych,
- zaburzenia propriocepcji,
- wady postawy,
- skolioza,
- bóle kręgosłupa,
- neuralgie nerwu trójdzielnego oraz twarzowego,
- zaburzenia funkcji wegetatywnych,
- udary niedokrwienne i krwotoczne mózgu,
- choroby związane z zaburzeniami w utrzymywaniu równowagi,
- upośledzenia chodu,
- stwardnienie rozsiane (SM)
- choroba Parkinsona,
- zaburzenia funkcji mięśni po operacjach,
- choroby mięśni szkieletowych.
Przeciwwskazania
Terapii PNF nie stosuje się w przypadku wysokiej gorączki, przy odklejeniu siatkówki oka oraz przy zakrzepicy żył głębokich.
Przebieg zabiegu
W terapii PNF równie ważne są techniki terapeutyczne, jak i badania traktowane jako integralna całość. Terapeuta dochodzi przyczyn problemu, jednak skupia się na zdrowych rejonach ciała i tym samym pobudza do pracy te obszary, które zostały osłabione lub uszkodzone. Metoda wymaga od terapeuty szerokiej wiedzy z zakresu biomechaniki, anatomii funkcjonalnej oraz fizjologii skurczu mięśni.
