Metoda McKenzie jest nie tylko metodą, której celem jest zlikwidowanie bólu, ale przede wszystkim techniką diagnostyczną, której zadaniem jest odnalezienie przyczyny oraz przeciwdziałania nawrotom. Cała metoda opiera się na protokołach diagnostycznych tworzonych dla każdego odcinka kręgosłupa z osobna. Badania pozwalają ustalić kliniczny zespół bólowy. Wyróżnia się trzy zespoły i są to: zespół zaburzeń strukturalnych, który wynika z przemieszczania się tkanek wewnątrz segmentu ruchowego. Drugi zespół bólowy to zespół dysfunkcyjny, który objawia się w momencie rozciągania tkanki o zaburzonej morfologii (np. zbliznowacenia, zwłóknienia). Trzeci, najrzadziej występujący to zespół strukturalny, który objawia się bólem w chwili mechanicznego odkształcania tkanek o prawidłowej morfologii. Metoda McKenzie długofalowo przynosi najlepsze skutki rehabilitacyjne.

Wskazania

Metodę McKenzie stosuje się przy wszelkich bólach kręgosłupa, przewlekłych i ostrych dyskopatiach, rwie kulszowej i rwie ramiennej, lumbago, bólach karku i bólach krzyża.

Przeciwwskazania

  • objawy ucisku rdzenia kręgowego,
  • ból krzyża o podłożu niemechanicznym,
  • brak współpracy z pacjentem – pacjent musi być zaangażowany w proces diagnostyczny i leczniczy,
  • stany zapalne o podłożu reumatoidalnym, zwichnięcia i niestabilności stawów,
  • choroby osłabiające kości (np. osteoporoza, zapalenia i złamania),
  • pierwotne i przerzutowe nowotwory złośliwe,
  • niewydolność krążenia tętniczego,
  • leczenie przeciwzakrzepowe, hemofilia,
  • schorzenia neurologiczne,
  • zespół ogona końskiego,
  • ciąża,
  • choroby infekcyjne,
  • niewyrównana cukrzyca.

Przebieg zabiegu

Po szczegółowym procesie diagnostycznym, pacjent jest edukowany pod kątem problemu, który go dotyka. Wyjaśniana jest mechanika schorzenia oraz zalecane są ściśle określone ćwiczenia. Zaletą metody jest indywidualne podejście do każdego pacjenta, edukacja i zmniejszenie nawrotów. Metoda jest bezpieczna i często pozwala pacjentom uniknąć leczenia farmakologicznego.