Źródłem żylaków kończyn dolnych najczęściej jest niewydolność żylna w tej części ciała. To proces chorobowy, który pojawia się w wyniku niewłaściwego działania zastawek żylnych, co powoduje wsteczny przepływ krwi i tworzenie wspomnianych żylaków.
Innym powodem niewydolności żylnej jest zwężenie światła żyły, jej pod niedrożności lub niedrożności, co może być wynikiem zakrzepicy lub zmian wstecznych w przebiegu zespołu pozakrzepowego.
Na żylaki kończyn dolnych cierpi wiele osób, w szczególności kobiet. Wskazaniem do operacji jest zaawansowane stadium tej choroby. Ta klasyczna metoda usuwania żylaków należy do najstarszych i jednocześnie najlepiej przebadanych pod kątem skuteczności.
Klasyczne usuwanie żylaków wskazane jest przy stwierdzeniu niewydolności jednego z głównych pni żylnych, czyli żył odstrzałkowych, odpiszczelowych i ich głównych gałęzi.
Kwalifikują się do niego osoby, które doświadczają w nogach:
- bólu,
- uczucia ciężkości,
- pieczenia i swędzenia skóry,
- obrzęku.
Jeśli korzystałeś wcześniej z innych metod leczenia żylaków lub ze względu na wysoki stopień zaawansowania choroby doszło do powikłań w postaci owrzodzenia podudzi, martwicy skóry i zakażenia, również wskazane jest podjęcie leczenia operacyjnego żylaków
Nie każdy może poddać się operacji usunięcia żylaków. Do najważniejszych przeciwwskazań należą:
- ciężkie stany chorobowe,
- bezpośredni okres po przebytej zakrzepicy żylaków,
- czynne owrzodzenie na kończynie,
- podeszły wiek,
- niewyrównana i ciężka choroba układu oddechowego i krążenia,
- uczulenie na środki znieczulające,
- ograniczenia motoryczne, które uniemożliwiłyby rehabilitację pozabiegową,
- zwężenie drogi odpływu krwi żylnej z kończyn dolnych.
Przygotowanie do zabiegu
Klasyczne usuwanie żylaków nie wymaga zbyt wielkiego przygotowania z twojej strony. Najważniejsze jest spotkanie z chirurgiem naczyniowym i wykonanie badania USG Doppler oraz innych, uznanych przez lekarza niezbędnych badań.
Poza tym, powinieneś ogolić nogę i okolice pachwiny po stronie, która będzie operowana i wziąć prysznic w dniu zabiegu.
Przebieg operacji
Zabieg nie należy do skomplikowanych i bardzo inwazyjnych. Wykonywany jest w znieczuleniu miejscowym. Na początku chirurg odsłania chore naczynie w okolicy pachwiny robiąc niewielkie nacięcie w miejscu, gdzie żyła odpiszczelowa uchodzi do żył głębokich.
Po wypreparowaniu i podwiązaniu chorego naczynia, przecina żyłę. Drugie nacięcie lekarz wykonuje pod żyłą w okolicy kolana lub kostki (w zależności od rozległości zmian). Następnie do żyły w okolicy pachwiny wprowadza długą metalową sondę i wyprowadza na zewnątrz w miejscu drugiego nacięcia. Tam przymocowuje do niej chore naczynie i energicznym ruchem usuwa żyłę. Działanie to określa się mianem strappingu
Powstałe w wyniku zabiegu rany, chirurg albo zszywa, albo zamyka za pomocą stripów, czyli specjalnych plastrów. Po zabiegu zakłada na operowaną kończynę opatrunek uciskowy w postaci pończochy. Do domu po operacji można wyjść jeszcze tego samego dnia lub w dniu następnym.
Ryzyka po zabiegu
Do operacyjnego usuwania żylaków możesz podejść z dużym spokojem, ponieważ ryzyko powikłań jest niewielkie.
Jeśli się jednak pojawią, jak to się zdarza po każdej interwencji chirurgicznej, mogą przybrać postać:
- utrzymujących się do 4. tygodni krwiaków podskórnych,
- obrzęku kończyny związanego z gromadzącym się pod skórą płynem,
- ustępującego zwykle po 48 godzinach krwawienia z rany pooperacyjnej,
- zakażenia rany pooperacyjnej,
- uszkodzenia nerwów skórnych.
Rekonwalescencja po zabiegu
Zaraz po zabiegu lekarz założy na twoją nogę opatrunki i pończochę uciskową. Może też zalecić profilaktykę przeciwzakrzepową oraz kilkunastogodzinny odpoczynek.
Jeśli nie ma żadnych przeciwwskazań i rana pooperacyjna goi się prawidłowo, po dwóch dniach możesz wziąć prysznic, ale kąpiel dopiero po około 10 dniach. Do pracy nie wracaj wcześniej, niż po tygodniu lub nawet trzech, w zależności od jej charakteru.
Noszenie specjalnych rajstop uciskowych zwykle zalecane jest nie dłużej, niż przez 2 tygodnie od zabiegu.
W szybszym powrocie do zdrowia pomoże ci umiarkowana aktywność fizyczna, czyli spacery lub spokojna jazda na rowerze stacjonarnym.
Pamiętaj też o noszeniu wygodnego obuwia, a jeśli jesteś kobietą, wybieraj to na niskim obcasie. W rekonwalescencji pomoże również masowanie nogi kilka razy dziennie i spanie z uniesioną do góry nogą, podpartą na przykład na wałku z koca. Korzystaj z tej pozycji również w ciągu dnia w ramach odpoczynku.