Elektrostymulacja to zabieg polegający na stymulacji mięśni oraz nerwów z użyciem prądów impulsowych. W fizykoterapii najczęściej stosuje się następujące jej rodzaje:
Elektrostymulacja TENS
czyli przezskórna elektrostymulacja nerwów. Stosowana najczęściej w bólach:
- zespołu łokcia tenisisty,
- zespołu cieśni nadgarstka,
- o charakterze neurogennym,
- naczyniowych,
- menstruacyjnych,
- zębów – w przypadku powikłań po ekstrakcji,
- przy lumbago,
- przy chorobie Reymonda,
- kręgosłupa,
- przy porażeniach połowiczych,
- reumatycznych i artretyzmie,
- porodowych – w I i II fazie porodu,
- odcinka szyjnego kręgosłupa,
- pooperacyjnych,
- po amputacjach,
- zapalenia ścięgien,
- półpaśca,
- w kręczu szyi,
- po złamaniach.
Elektrostymulacja NMES
stosuje się ją przy:
- zwiększeniu lub utrzymaniu zakresu ruchu w stawach,
- zabezpieczeniu przed zanikiem mięśni,
- zwiększeniu krążenia lokalnego krwi,
- zapobieganiu i hamowania spazmu mięśniowego,
- reedukacji utraconej funkcji mięśnia.
Elektrostymulacja INF
czyli interferencyjna stosowana w przypadku:
- zaburzeń krążenia,
- zaburzeń zakresu ruchu,
- skurczów mięśni,
- obrzęków mięśni.
Zabiegu nie należy stosować przy nowotworach, podczas ciąży, przy epilepsji i bólach o podłożu psychogennym. Przeciwwskazaniem są również wszczepione, elektroniczne urządzenia, takie jak rozrusznik serca i metalowe protezy. Jeśli zabieg wykonywany jest w okolicach brzucha – przeciwwskazaniem jest wkładka domaciczna. Jeśli zabieg wykonywany jest na nogach – przeciwwskazaniem są żylaki.
