Zmiany skórne mogą być obecne na skórze już w chwili urodzenia bądź powstać niedługo później. Istnieje również możliwość rozwinięcia się zmian tego typu w okresie dojrzewania, a nawet w wieku dojrzałym. Kurzajki, brodawki, przebarwienia i znamiona są zmianami skórnymi, które nie zawsze wymagają leczenia chirurgicznego. Wiążą się jednak z mało estetycznym wyglądem skóry, zwłaszcza jeśli umiejscowione są na twarzy. Dlatego też coraz większą popularnością cieszą się techniki stosowane w medycynie estetycznej, które pozwalają na skuteczne usunięcie brodawek czy pieprzyków.
Chirurgiczne wycięcie zmiany skórnej gwarantuje całkowite jej zniknięcie. Po operacji na skórze pacjenta pozostaje blizna. Przy odpowiednim porozumieniu z lekarzem można wprowadzić leczenie zmian tego typu. Dodatkowo, istnieje możliwość wczesnego diagnozowania charakteru zmian oraz zapobieganie chorobom nowotworowym.
- Zmiany skórne typu: brodawki, włókniaki, kurzajki
- Definicja lekarza o konieczności przeprowadzenia dodatkowego badania histopatologicznego
- Skłonność do występowania bliznowców
- Choroby związane z problemami krzepliwości krwi
Przygotowanie do zabiegu
Usuwanie zmian skórnych wymaga konsultacji lekarskiej. W czasie wizyty tego typu lekarz powinien omówić z pacjentem wskazania oraz przeciwwskazania do usuwania zmian skórnych. W czasie konsultacji pacjent powinien uzyskać informacje dotyczące zastosowanej metody usuwania zmian skórnych i zaleceń po zabiegu.
Przebieg zabiegu
Usuwanie zmian skórnych można wykonać za pomocą różnych technik. Najczęściej do usuwania zmian tego typu stosuje się kriochirurgię, laseroterapię i elektrokoagulację. Usuwanie zmian skórnych przy użyciu lasera jest zabiegiem bardzo precyzyjnym. Gwarantuje szybkie gojenie, jednak często zdarza się, że aby uzyskać najlepsze efekty, stosuje się połączone metody usuwania zmian skórnych.
Zabiegi chirurgiczne usuwania zmian skórnych są przeprowadzane w znieczuleniu miejscowym. Następnie lekarz wycina zmianę wraz z niewielkim marginesem zdrowej tkanki, dla ułatwienia procesów gojenia. Po zakończeniu zabiegu zakładane są szwy oraz opatrunek, który jest zdejmowany po upływie kilkunastu dni.
Usuwanie zmian skórnych jest nierozerwalnie związane z badaniem histopatologicznym wyciętych zmian. Badanie tego typu polega na mikroskopowym zbadaniu materiału pobranego w czasie zabiegu. Po operacji konieczne jest zbadanie próbek przez histopatologa. Każda z tych tkanek ma charakterystyczną dla siebie strukturę i to pozwala na określenie rodzaju wyciętych zmian. Dzięki badaniom histopatologicznym po usuwaniu zmian skórnych możliwe jest podjęcie odpowiedniego leczenia, jeśli zachodzi taka potrzeba. Odbiór oceny histopatologicznej wyciętej zmiany następuje średnio po 2-3 tygodniach po zabiegu.
Krioterapia – na czym polega
Krioterapia miejscowa polega na przyłożeniu przy pomocy specjalnego aplikatora bardzo niskiej temperatury, która dostarczana jest do miejsca zmienionego chorobowo. Zabieg zamrażania i rozmrażania powtarza się w jednym cyklu kilkakrotnie.
Doprowadza to do zamarzania zawartości komórek, pękania błon biologicznych i w konsekwencji zniszczenia tkanki. Znieczulenie nie jest konieczne, gdyż niska temperatura działa również znieczulająca. Tego rodzaju metoda skutecznie poradzi sobie z usunięciem brodawek, włókniaków, włókniaków starczych, zrogowaceń, naczyniaków oraz plam słonecznych. Zabieg tego rodzaju nie zawiera przeciwwskazań wiekowych, a także jest szybki, łatwy i bardzo skuteczny.
Ryzyka po zabiegu
- Bliznowce
- Infekcje rany
- Zakażenie
Rekonwalescencja
Bezpośrednio po zabiegu zaleca się szczególnie delikatne obchodzenie się z obszarem poddanym usunięciu zmiany. Nie należy naciągać ani uciskać skóry, aby nie zaburzyć jej naturalnych procesów gojenia. W pierwszym okresie rekonwalescencji rana pozabiegowa nie powinna być w żaden sposób nawilżana ani moczona. Blizna pooperacyjna przez pierwsze pół roku nie może być również poddawana silnemu działaniu słonecznemu.
.
Lekarze wykonujący operacje
