Wypadanie macicy to problem, z którym zmagają się nie tylko kobiety po porodzie, ale też te, które są już w okresie menopauzy. Jest co najmniej kilka przyczyn, które stoją za obniżeniem narządów rodnych u kobiet. Jak się objawia i w jaki sposób można zmniejszyć ryzyko wypadania macicy?
Wypadanie macicy — kiedy i dlaczego do niego dochodzi
Wypadanie macicy związane jest z obniżeniem narządów miednicy, które skutkuje wysuwaniem się szyjki macicy lub pochwy. Spowodowane to jest wzrostem ciśnienia, które wywierane jest przez wewnętrzne narządy w ciele kobiety, na słabsze struktury mięśniowo-powięziowe dna miednicy.
Do zaburzenia statyki narządu płciowego u kobiet potocznie zwanego wypadaniem macicy, najczęściej dochodzi u kobiet, które urodziły duże dziecko (powyżej 4 kg) lub mają na swoim koncie kilka trudnych porodów. Drugą grupą są kobiety w okresie menopauzalnym. W ich przypadku wypadanie macicy spowodowane jest niedoborem estrogenów, co prowadzi do zmniejszenia elastyczności i jędrności tkanek. Częstotliwość tego rodzaju przypadłości rośnie wraz z wiekiem.
Oprócz wspomnianych czynników, które mogą doprowadzić do wypadania macicy, są też inne, do których należą:
- wykonywanie pracy fizycznej związanej z dźwiganiem ciężkich przedmiotów lub osób — gdy trwa to przez wiele lat, dochodzi do osłabienia aparatu odpowiedzialnego za podtrzymywanie miednicy, co skutkuje jej obniżeniem,
- przewlekłe choroby zwiększające ciśnienie w jamie brzusznej — to mogą być zarówno przewlekłe zaparcia, jak i przewlekły kaszel, co powoduje zwiększenie nacisku na narządy rodne i osłabienie struktur, które je podtrzymują,
- otyłość i nadwaga — jak łatwo się domyślić, również tu pojawia się nacisk na narządy rodne kobiety i to przez cały czas, dopóki nie dojdzie do zrzucenia nadmiaru kilogramów,
- uprawianie wybranych dyscyplin sportowych — w tym podnoszenie ciężarów i innych, które wymagają dużego wysiłku i zwiększają nacisk na obszar narządów rodnych kobiety,
- czynniki genetyczne — gdy wypadanie macicy to problem, z którym zmagały się kobiety należące do twojej rodziny,
- choroby tkanki łącznej – a wśród nich zespół Marfana i Ehlersa-Danlosa.
Jak objawia się wypadanie macicy?
Wypadanie macicy może nie tylko być bardzo uciążliwe i powodować duży dyskomfort, ale też wywoływać ból w pochwie.
Wypadaniu macicy zwykle towarzyszy:
- uczucie parcia, ucisku i pełności w pochwie,
- problem z oddawaniem stolca i moczu,
- hemoroidy,
- nawracające zakażenia dróg moczowych,
- zaparcia,
- nietrzymanie moczu,
- częstomocz,
- bóle w pachwinach,
- dyskomfort a czasem nawet ból w trakcie stosunku płciowego,
- bóle w krzyżu.
Jak zapobiegać wypadaniu macicy?
Profilaktyka jest zawsze lepsza od najskuteczniejszych form leczenia. Podobnie jest w przypadku wypadania macicy, a dobra wiadomość jest taka, że możesz znacznie zmniejszyć ryzyko pojawienia się tej kobiecej przypadłości. Wymagać to będzie nieco samodyscypliny i wytrwałości, zanim nowy nawyk wejdzie ci w krew, ale mając na uwadze twoje zdrowie, z pewnością warto to zrobić.
Mowa tu między innymi o ćwiczeniu mięśni Kegla. Są na tyle proste, że możesz je wykonywać w różnym miejscu i niejako przy okazji. Wystarczy stać na nieco rozszerzyć nogi i wraz z wydechem zacisnąć na ok. 5 sekund mięśnie dna miednicy, jakbyś próbowała na moment wstrzymać sikanie. Następnie wraz ze swobodnym wydechem rozluźnij je.
Możesz do tego ćwiczenia używać kulek gejszy, czyli dwóch około 4-centymetrowej średnicy kulek połączonych sznureczkiem. W ich wnętrzu umieszczone są małe, cięższe kulki, które odbijają się od ścianek, gdy chodzisz, biegasz lub wykonujesz inne aktywności. Drgania prowokują mięśnie Kegla i mięśnie gładkie w obrębie pochwy do mimowolnego zaciskania się. Dzięki temu z czasem stają się one coraz mocniejsze, a twoja pochwa bardziej elastyczna.
Unikaj też dźwigania ciężkich przedmiotów, częstego skakania na trampolinie i biegania po twardej powierzchni, co może prowadzić do osłabiania mięśni dna miednicy, a w efekcie spowodować wypadania macicy.
Jeśli jednak zauważyłaś u siebie wspomniane wyżej objawy, zgłoś się do swojego ginekologa. W zależności od postawionej diagnozy może on zalecić stosowanie specjalnych kremów lub globulek z dodatkiem estrogenów.
