Niezależnie od miejsca, które zostaje dotknięte chorobą nowotworową, diagnoza zawsze jest bardzo trudnym momentem w życiu osoby, która ją słyszy. Dlatego tak ważne są regularne badania kontrolne, które pomagają we wczesnym wykryciu zmian rakowych, by w ten sposób zwiększysz szanse na skuteczne wyleczenie.
Rak szyjki macicy to nowotwór ginekologiczny, który w przeważającej liczbie przypadków można wyleczyć, ale szanse są większe, jeśli zostanie zdiagnozowany w fazie przedinwazyjnej.
Rak szyjki macicy — jak można go rozpoznać
Na pewno może to zrobić ginekolog w trakcie badań, na które powinnaś się regularnie zgłaszać. Tak naprawdę tylko on może zauważyć pierwsze zmiany w szyjce macicy, które wskazują na rozwój choroby nowotworowej. Zwykle wystarczą do tego podstawowe badania, do których należy USG narządu rodnego, badanie ginekologiczne we wziernikach, badanie cytologiczne szyjki macicy oraz badanie w kierunku wirusa HPV. Jeśli jednak nie wykonujesz ich cyklicznie, rak szyjki macicy może niepostrzeżenie przejść do fazy inwazyjnej.
Możesz również sama dostrzec objawy, które mogą wskazywać na tę chorobę. Należą do nich między innymi:
- krwawienie między miesiączkami (jeśli jesteś w okresie przedmenopauzalnym),
- obfite miesiączki,
- krwawienie po stosunku,
- krwotoki miesiączkowe.
Niestety, wskazują one już na bardziej zaawansowane stadium nowotworu. Zwykle bowiem nie daje on objawów we wcześniejszym okresie rozwoju i diagnozowany jest jako bezobjawowy. By jednak tak się stało, musisz regularnie się badać oraz na bieżąco informować ginekologa o zauważonych przez siebie, niepokojących objawach. Jeśli je zignoruje, pomyśl o zmianie lekarza, w tym o wyborze ginekologa onkologa, który ma specjalistyczną wiedzę na temat zmian nowotworowych u kobiet.
W innym przypadku rak niepostrzeżenie przejdzie z bezobjawowego do zaawansowanej postaci. A wtedy rokowania są już dużo gorsze niż w przypadku przedinwazyjnego raka szyjki macicy.
W zaawansowanej postaci może się on objawiać niedrożnością jelit lub niewydolnością nerek wywołaną zablokowaniem odpływu moczu. Do rzadszych objawów należy ból miednicy i cuchnąca wydzielina z pochwy.
Jakie mogą być przyczyny raka szyjki macicy?
Głównym czynnikiem ryzyka, który zwiększa prawdopodobieństwo zachorowania, jest zakażenie wirusem brodawczaka ludzkiego HPV 16, przenoszonego w trakcie kontaktów seksualnych. Odpowiada on za ponad połowę przypadków zachorowania na raka szyjki macicy i neoplazji szyjki macicy. Są też inne przyczyny, do których należą między innymi:
- palenie tytoniu,
- zakażenie HIV,
- liczne ciąże i porody,
- wczesna inicjacja seksualna,
- wielu partnerów seksualnych,
- dietę ubogą w witaminę C,
- immunosupresja,
- przeszczepy narządów,
- stosowanie hormonalnych środków antykoncepcyjnych przez długi czas,
- przewlekłe stany zapalane pochwy.
Jak dotąd, nie stwierdzono natomiast rodzinnej predyspozycji do zachorowania na raka szyjki macicy.
Jak rozwija się rak szyjki macicy?
Pewna etapowość w rozwoju nowotworu szyjki macicy zwiększa szanse na jego skuteczne wyleczenie. Sprzyja temu regularne badanie ginekologiczne, w tym kolposkopia szyjki macicy. W trakcie badania ginekolog wykorzystuje specjalny mikroskop, który pomaga mu w zobaczeniu zmian w szyjce macicy. Mowa tu o zmianach, które mogą być spowodowane infekcją HPV. Może też dzięki temu wykryć wczesne zmiany komórek szyjki macicy i jeśli uzna to za wskazane, pobrać wycinki, które przekaże do badania w celu rozpoznania raka.
Rak szyjki macicy w kolejnych etapach przechodzi przez trzy fazy:
- dysplastyczne zmiany szyjki macicy — nie stanowi zagrożenia dla życia i jest całkowicie uleczalne,
- nowotwór przedinwazyjny — dochodzi do niego, gdy nie zdecydujesz się na leczenie dysplazji, przez co komórki dysplastyczne ulegną przekształceniu w komórki rakowe,
- nowotwór inwazyjny — diagnozowany jest w sytuacji, gdy komórki nowotworowe zaczynają wnikać głębiej, przekraczając granicę nabłonka szyjki macicy.
Każdy kolejny etap to coraz mniejsza szansa na wyleczenie i konieczność stosowania bardziej inwazyjnych i agresywnych metod leczenia z chemioterapią i radioterapią włącznie.
