Z pewnością słyszałeś o żylakach odbytu, czyli hemoroidach oraz żylakach na nogach. Możliwe, że musiałeś się z nich leczyć, korzystając z domowych lub zabiegowych metod. Ale czy wiesz coś na temat żylaków przełyku? Może nie jest to aż tak znane schorzenie, ale za to bardzo niebezpieczne dla zdrowia i życia, o czym świadczy fakt, że ok. 30% powikłań, jest śmiertelnych.
Czym są żylaki przełyku?
Gdy krew nie może swobodnie krążyć w odcinku wątrobowym, zmuszona jest znaleźć inną drogę. Kiedy to zrobi, dochodzi do tak zwanego nadciśnienia wrotnego i krążenia bocznego. Efektem tego, są nadmiernie poszerzone żyły w dolnej części przełyku, czyli żylaki przełyku. Ich główną przyczyną jest marskość wątroby. W mniejszym stopniu, udział w ich powstaniu ma choroba trzustki, niewydolność serca, zakrzepica, gruźlica, choroba Wilsona, nowotwory, dializoterapia i hemochromatoza.
Stopnie zaawansowania żylaków przełyku
Nie od razu dochodzi do niebezpiecznego krwawienia. Szybkość tworzenia się żylaków przełyku, zależy między innymi od marskości alkoholowej, różnicy ciśnienia zaklinowanego i wolnego w żyłach wątrobowych oraz tego, czy na powierzchni żyły, obecne są czerwone bąble. Największym zagrożeniem są duże żylaki, na których wspomniane bąble się utworzyły.
Ze względu na stopień zaawansowania, żylaki przełyku dzielą się na:
- wąskie i małe, rozciągające się niewiele powyżej poziomu śluzu,
- powiększone i skręcone, zajmujące mniej niż jedną trzecią przestrzeni wnętrza przełyku,
- tak duże, że zajmują ponad jedną trzecią światła przełyku.
Żylaki przełyku – powikłanie
Jednym z najgroźniejszych powikłań, do których może dojść w przypadku żylaków przełyku, jest krwotok. Na początku, gdy krwawienie z żylaków jest mniejsze, chory zamiast zwymiotować krew, połyka ją, co prowadzi do powstawania czerwonych lub smolisto-czarnych stolców.
To, jak groźne są krwotoki, zależy od kilku czynników. Przede wszystkim, ważny jest czas ich trwania, ilość utraconej w tym czasie krwi oraz tego, jak szybko dochodzi do wynaczynienia. Nie bez znaczenia jest też morfologia oraz choroby towarzyszące, w tym układu krążenia i nerek.
Utrata krwi, może spowodować hipowolemię, co na początku objawia się osłabieniem, bladością, zawrotami głowy oraz spadkiem ciśnienia.
Gdy jednak pojawiają się krwiste, chlustające wymioty niestrawioną krwią, mogą one doprowadzić do utraty dużej jej ilości. Jeśli pomoc nie zostanie udzielona odpowiednio wcześnie, może dojść do śmierci.
