Systematyczne badania kontrolne u ginekologa wpisane są w kalendarz większości kobiet. Te Panie, które z jakiegoś powodu dawno nie odwiedziły tego specjalisty, powinny jak najprędzej się do niego udać, bo regularne badania pozwalają na wykrycie wielu niebezpiecznych chorób na wczesnym etapie ich rozwoju. Badanie ginekologiczne nie należy do komfortowych dla większości Pań, ale nie jest też czymś bolesnym czy traumatycznym. Ja przebiega rutynowa kontrola u ginekologa? Czy należy się do niej specjalnie przygotować? Jakie badania powinno uwzględniać?
Pierwsza wizyta u ginekologa
Od pierwszej wizyty u ginekologa wiele zależy, jeśli chodzi o podejście kobiety do rutynowych, corocznych badań. Jest to ważny moment i niewątpliwie dość stresujący dla każdej młodej dziewczyny. Pierwsza, rutynowa wizyta u ginekologa powinna odbyć się mniej więcej pomiędzy 13 a 16 rokiem życia lub pomiędzy pierwszą miesiączką a rozpoczęciem współżycia. Jeśli występują jakieś niepokojące objawy ze strony układu rozrodczego, do ginekologa należy udać się wcześniej. Pierwsza wizyta powinna przebiegać w sposób maksymalnie komfortowy dla dziewczyny, warto zatem zadbać, aby wybrać tzw. specjalisty z zakresu ginekologii rozwojowej który ma odpowiednie przygotowanie do badania i leczenia kobiet poniżej 18 roku życia. Do ukończenia pełnoletności, leczenie lub ewentualne przepisywanie środków antykoncepcyjnych, odbywa się za zgodą rodziców. Młoda kobieta powinna udać się do ginekologa jak najszybciej, jeśli pojawiają się takie sygnały ze strony układu rozrodczego jak:
- nieregularne miesiączki od co najmniej dwóch lat
- upławy
- świąd, pieczenie
- bóle w podbrzuszu
- brak miesiączki pomimo ukończonego 15 roku życia
- bolesne i obfite miesiączki
- planowanie rozpoczęcia współżycia
- zaburzenia procesu dojrzewania takie jak nieprawidłowy rozwój sutków lub brak owłosienia łonowego
Przebieg rutynowej wizyty u ginekologa
Rutynowe wizyty u ginekologa są dla wielu kobiet źródłem dyskomfortu. Poddanie się badaniu ginekologicznemu, wymaga od pacjentki przełamania bariery wstydu, dlatego delikatność i odpowiednie podejście lekarza ginekologa ma tutaj ogromne znaczenie. Wizyta rozpoczyna się od wywiadu. Padają pytania dotyczące ostatniej miesiączki, przebiegu miesiączek ogólnie, przyjmowanych leków, ogólnego stanu zdrowia, przebytych ciąż oraz ewentualnych poronień. Niektóre wizyty mogą rozpocząć się od pomiarów wzrostu, wagi oraz ciśnienia krwi. Następnie przeprowadzane jest rutynowe badanie ginekologiczne, podczas którego pacjentka siada na specjalistyczny fotel. Podstawową metodą oceny wewnętrznych narządów płciowych jest badanie wziernikiem. Lekarz ma szansę w tym czasie zobaczyć tarcze oraz szyjkę macicy, a także pobrać materiał do badania cytologicznego. Podczas wizyty najczęściej badane są także piersi. U niektórych pacjentek, lekarz może zdecydować o przeprowadzeniu ginekologicznego USG. Po badaniu, pobrana próbka wysyłana jest do laboratorium. W razie niepokojących wyników, lekarz ginekolog dzwoni do pacjentki i umawia się na kolejną wizytę. Rutynowym badaniom ginekologicznym należy poddawać się raz w roku.
Jak przygotować się do wizyty?
Przede wszystkim, należy spróbować pozbyć się niepotrzebnego napięcia. Dobry lekarz ginekolog będzie starał się zapewnić Ci możliwie jak najlepsze warunki i zadba o Twoje samopoczucie. Rutynowa wizyta najczęściej przebiega szybko, dlatego zanim się obejrzysz – będzie już po wszystkim. Dla swojego własnego komfortu, ubierz sukienkę, luźną spódnicę lub tunikę. Przed wizytą weź prysznic i jeśli idziesz do wybranego lekarza po raz pierwszy, przygotuj listę leków, które przyjmujesz oraz informacje o przebytych chorobach. Dzięki temu przyspieszysz cały proces i pozwolisz lekarzowi na dokładniejsze przyjrzenie się Twojemu zdrowiu. Aby ułatwić lekarzowi badanie, przed wizytą opróżnij pęcherz. Dla swojego własnego komfortu, możesz zadbać także o opróżnienie jelit. Rutynowe wizyty pozwalają na kontrolę i wykrycie wczesnych zmian poważnych chorób np. raka piersi oraz raka szyjki macicy. W wieku rozrodczym powinny odbywać się raz do roku. Po okresie menopauzalnym, zwykle mogą odbywać się rzadziej, ale ich częstotliwość powinna zależeć od decyzji lekarza.
