Położona w dolnej, przedniej części szyi tarczyca, to narząd, który odpowiada za produkcję hormonów, regulujących czynności metaboliczne całego organizmu. Gdy funkcja tarczycy zostaje zaburzona, może dojść do jej nadczynności, czyli nadmiernej produkcji hormonów lub do niedoczynności, co oznacza, że tych hormonów produkowanych jest zbyt mało. Obu tym stanom może towarzyszyć powiększenie tarczycy, zwane wolem.
W zależności od stanu zaawansowania choroby, lekarz może zdecydować o wycięciu całej tarczycy, co określane jest mianem tyreoidektomii lub o częściowym usunięciu, które zwane jest strumektomią. W obu przypadkach operacja nie jest równoznaczna z zakończeniem leczenia, ale określonych sytuacjach stanowi jego niezbędny etap.
Resekcja totalna lub resekcja 1 płata tarczycy konieczna jest w sytuacji, gdy:
- zbyt duże wole uciska drogi oddechowe lub powoduje dyskomfort, niekorzystnie wpływając na wygląd pacjenta,
- zdiagnozowano złośliwego raka tarczycy, o czym świadczy między innymi pojawienie się guzków na tym narządzie,
- terapia farmakologiczna okazała się nieskuteczna, a co za tym idzie, nie można odpowiednio kontrolować choroby,
- doszło do znacznych powikłań nadczynności tarczycy.
Zabiegu usunięcia tarczycy nie można wykonać w przypadku:
- braku zgody pacjenta,
- niekontrolowanej nadczynności tarczycy, co może doprowadzić do rozwinięcia się śród- lub pooperacyjnego przełomu tarczycowego,
- przeciwwskazań do znieczulenia ogólnego,
- ciąży – wyjątkiem jest sytuacja, gdy w obrębie gruczołu tarczowego pojawiły się agresywne zmiany nowotworowe lub doszło do zwężenia dróg oddechowych; w takim przypadku zabieg wykonuje się w III trymestrze.
Przygotowanie do zabiegu
Zanim lekarz przeprowadzi zabieg, będziesz miał do wykonania kilka ważnych badań.
Należą do nich:
- podstawowe badania laboratoryjne:
– morfologia krwi,
– mocznik i kreatynina,
– badanie ogólne moczu,
– poziom elektrolitów w surowicy (sód, potas),
– stężenie glukozy, - podstawowe parametry układu krzepnięcia:
– PT – czas protrombinowy,
– APTT – czas koalinowo-kefalinowy,
– INR – wystandaryzowany współczynnik czasu protrombinowego i fibrynogen.
Gdyby doszło do zaburzenia w zakresie stężeń hormonów tarczycy, przed zabiegiem należy doprowadzić do ich normalizacji. W dniu operacji powinieneś być na czczo, a na 4 godziny przez zabiegiem nie możesz przyjmować żadnych płynów.
Przebieg zabiegu
Niezależnie, czy zabieg dotyczy totalnej resekcji tarczycy, czy jednego płata, przeprowadzany jest on w znieczuleniu ogólnym.
Przez wykonane w dolnej części szyi kilkucentymetrowe poprzeczne nacięcie, lekarz usuwa część lub całą tarczycę, po czym zszywa skórę, pozostawiając dren. Ta wystająca niewielka rurka służy do odprowadzania płynów, które gromadzą się w miejscu po tarczycy. Jego usunięcie następuje zwykle w drugim dniu po operacji. Dzięki temu, że w celu zszycia skóry lekarz stosuje szew podskórny, blizna pooperacyjna jest zwykle mało widoczna.
Ryzyka po zabiegu
Z gruczołem tarczycy sąsiadują też inne narządy, a wśród nich tchawica, nerwy krtaniowe i przytarczyczne oraz tętnice i żyły szyjne. Dzięki ich identyfikacji tuż przed usunięciem tarczycy, ryzyko ich uszkodzenia jest praktycznie zerowe.
Może jedynie dojść do podrażnienia nerwów i strun głosowych, co objawia się chrypką. Ta jednak mija w ciągu kilku dni od zabiegu.
Możesz też odczuwać ból w okolicy blizny, który zmniejsza się po zażyciu leków przeciwbólowych.
Gdyby jednak chrypka nie ustępowała, a wokół blizny pojawiło się zaczerwienienie i wyciek lub też temperatura ciała przekroczyła 38 stopni Celsjusza, niezwłocznie zgłoś się do lekarza.
Rekonwalescencja
W pierwszych dniach po zabiegu, unikaj zwiększonego wysiłku fizycznego. Zapobiegniesz w ten sposób rozejściu się i krwawieniu rany. Ze względu na niedoczynność tarczycy, która jest konsekwencją resekcji, do końca życia musisz przyjmować hormony tarczycy.
Jeśli do usunięcia tarczycy doszło z powodu nowotworu, musisz być pod stała kontrolą onkologiczną.
Innych szczególnych wskazań i ograniczeń nie ma, zarówno gdy chodzi o rodzaj codziennej aktywności fizycznej, jak i diety.
.
Lekarze wykonujący operacje
Krzysztof Buczkowski
lek. specjalista chirurgii ogólnej, proktolog
Doktor Krzysztof Buczkowski w swojej praktyce stawia na ciągłe szkolenie i pogłębianie wiedzy specjalistycznej. Prowadzi konsultacje i jest członkiem zespołu operatorów w naszym Szpitalu. Przez pacjentów jest doceniany za wysokie kompetencje oraz rzeczowe podejście do problemu.
