Jeśli śledzisz nowinki ze świata zdrowia i urody, z pewnością wiesz, że fibryna i osocze bogatopłytkowe w dermatologii estetycnej cieszy się coraz większą popularnością. Wzbudza zainteresowanie między innymi tych osób, które chcą z pomocą naturalnych metod, zadbać o swoją skórę. Preparaty z krwi nadają się do tego idealnie, ponieważ są częścią organizmu pacjenta i tym samym nie wywołują żadnych alergii.
Decydując się na tego rodzaju zabieg, masz do wyboru osocze bogatopłytkowe (PRP, ang. Platelet Rich Plasma) oraz fibrynę bogatopłytkową (PRF, ang. Platelet Rich Fibrin).
Czym się różnią i jakie efekty można z ich użyciem osiągnąć?
Osocze bogatopłytkowe w dermatologii
Skoncentrowane i aktywowane w osoczu bogatopłytkowym płytki krwi, bardzo korzystnie wpływają na procesy zachodzące w skórze. Do najważniejszych należą:
- pobudzanie fibroblastów do tworzenia nowego kolagenu,
- szybkie uwalnianie czynników wzrostu, które pobudzają procesy regeneracji tkanek,
- poprawianie ukrwienia,
- aktywacja mezenchymalnych komórek macierzystych,
- regeneracja skóry i tkanki podskórnej.
PRP to produkt biologiczny, który zawiera wysoki poziom płytek krwi, pełen zakres czynników krzepnięcia, kilka czynników wzrostu, chemokiny, cytokiny i inne białka osocza.
Aby zapobiec ex vivokoagulacji i przedwczesnemu wydzielaniu granulek alfa, do pobranej od pacjenta krwi w ilości 10-60 ml, lekarz dodaje antykoagulanty, czyli kwas cytrynianowy, dekstrozę lub cytrynian sodu.
Następnie poddaje krew miękkiemu wirowaniu, czyli przy wolniejszej prędkości i krótszym czasie. W wyniku tego otrzymuje trzy warstwy:
- podstawową warstwę czerwonych krwinek,
- centralną warstwę kożuszka leukocytarnego, wzbogaconego w białe krwinki,
- górną warstwę osocza, wzbogaconą w płytki krwi i zawierającą też kilka białych krwinek.
Aby koncentrat płytek krwi został uznany za osocze bogatopłytkowe i nadawał się do wykorzystania w zabiegach dermatologii estetycznej, stężenie płytek krwi powinno być co najmniej 3-4 razy większe, niż we krwi pacjenta. Przekładając to na ilość, powinno być przynajmniej 1 mln płytek krwi na 1 mm3.
Zastosowanie osocza bogatopłytkowego w dermatologii estetycznej
Osocze bogatopłytkowe ma bardzo wiele zastosowań zarówno w chirurgii twarzowo-szczękowej i w ortopedii, jak i w medycynie sportowej oraz estetycznej.
W przypadku tej ostatniej wykorzystywane jest głównie na twarzy, szyi, dekolcie i dłoniach, ale nie tylko.
Jeśli twoja skóra
- ma niewielkie zmarszczki,
- jest słabo napięta,
- ma niejednolity koloryt,
- nosi oznaki zmęczenia,
- jest wysuszona,
- jest zasiniona w okolicy oczu,
- potrzebuje regeneracji i rewitalizacji,
zabieg z użyciem osocza bogatopłytkowego, może być jak najbardziej wskazany. Również w sytuacji, gdy łysiejesz, masz aktywny trądzik, trudno gojące się rany i owrzodzenia oraz rozstępy i cellulit.
Fibryna bogatopłytkowa w dermatologii
Po wstrzyknięciu do tkanek fibryna bogatopłytkowa powoli koaguluje, tworząc naturalny materiał wypełniający. Poza tym, co równie ważne, wpływa regenerująco na otaczające tkanki. Możliwe to jest dzięki mezenchymalnym komórkom macierzystym i aktywowanym płytkom krwi, z których uwalniają się czynniki wzrostu.
Po wstrzyknięciu w skórę, fibryna bogatopłytkowa aktywuje:
- włókna kolagenowe,
- produkcję elastyny,
- zwiększony przepływ krwi i składników odżywczych,
co prowadzi do powstania nowych, zdrowych i młodzieńczych komórek skóry.
Podobnie jak w przypadku osocza bogatopłytkowego, tak i tu w celu uzyskania fibryny, przed zabiegiem lekarz pobierze od ciebie krew. Następnie probówki z krwią, umieści w specjalnej wirówce, gdzie przy 3000 obrotach na minutę w ciągu 10 minut dojdzie do oddzielenia trzech warstw:
- czerwonej, dolnej frakcji zawierającej czerwone krwinki,
- górnej, słomkowej z osoczem komórkowym,
- środkowej frakcji zawierającej skrzep fibrynowy.
W trakcie wirowania dochodzi do połączenia fibrynogenu, który początkowo skoncentrowany jest w górnej części probówki, z krążącą trombiną. W wyniku tego powstaje skrzep fibrynowy.
Po zakończeniu wirowania, lekarz usuwa górną warstwę słomkową i zbiera środkową frakcję, czyli PRF, 2 mm poniżej dolnej linii podziału.
Zastosowanie w dermatologii estetycznej
Fibryna tworząc pod skórą układające się w siatkę włókna sprawia, że idealnie sprawdza się ona przy:
- wypełnieniu blizn po trądziku,
- odbudowie kształtu łuku jarzmowego,
- głębokich zmarszczkach,
- fałdach,
- bruzdach,
- rozstępach,
- kurzych łapkach,
- ubytkach tkanek,
- zapadniętej skórze,
- utracie włosów,
- suchej skórze.
Różnice między osoczem a fibryną
Jak widać, zarówno fibryna jak i osocze bogatopłytkowe w dermatologii estetycznej ma bardzo szerokie zastosowanie. Podstawowa różnica między nimi polega na szybkości uwalniania czynników wzrostu po podaniu osocza i fibryny do skóry.
W przypadku zabiegów z użyciem osocza bogatopłytkowego, czynniki te uwalniane są szybko i w bardzo dużych stężeniach.
Natomiast po podaniu fibryny, staje się ona trójwymiarowa i umiejscawiają się w niej komórki macierzyste, płytki krwi i krwinki białe. Dzięki takiej strukturze, płytki krwi uwalniają czynniki wzrostu dużo wolniej, co w praktyce przekłada się na lepsze i dłużej utrzymujące się efekty terapeutyczne.
Co ciekawe, nie musisz wcale wybierać między tymi dwoma zabiegami. By uzyskać jak najlepsze efekty regeneracyjne na skórze twarzy, szyi, dekoltu i dłoni, zapytaj lekarza o możliwość skorzystania z serii zabiegów z użyciem zarówno osocza bogatopłytkowego, jak i i fibryny.
