Terapia manualna to dziedzina zajmująca się diagnostyką i leczeniem stawów, mięśni i nerwów. To leczenie wykonywane rękami terapeuty. Przed przystąpieniem do wdrożenia odpowiedniego leczenia, terapeuta przeprowadza szczegółowy wywiad i badania, przez co odnajduje zaburzoną strukturę, stwierdza stopień uszkodzenia i analizuje przyczynę jej powstania. Sama metoda ukierunkowana jest na przywrócenie fizjologicznej funkcji mięśni i struktur nerwowych. Leczenie oparte jest na wiedzy anatomicznej oraz neurofizjologicznej i wymaga od terapeuty odpowiednich kwalifikacji. W terapii manualnej stosuje się między innymi:
- technikę mobilizacji stawów,
- neuromobilizację struktur nerwowych,
- leczenie tkanek miękkich,
- trening funkcjonalny.
Zaletą terapii manualnej jest bezpieczeństwo i skuteczność leczenia. Wnikliwa analiza badań pozwala terapeucie dotrzeć do źródła problemu i wdrożyć odpowiednią technikę leczenia. Metoda ta jednak wymaga od pacjenta zaangażowania i pracy także w domu. Zaangażowanie pacjenta i wiedza terapeuty pozwalają na skuteczne wyleczenie i brak nawrotów choroby.
Wskazania do terapii manualnej
- bóle i ograniczenie ruchomości kręgosłupa na wszystkich jego odcinkach,
- po operacjach artroskopii stawu kolanowego,
- po rekonstrukcji więzadeł krzyżowych,
- po uszkodzeniu łąkotek,
- ból promieniujący do kończyn związany z uciskiem i podrażnieniem korzeni nerwowych,
- wzmożone napięcie mięśni,
- niesymetryczna postawa ciała,
- choroba dyskowa,
- bóle głowy spowodowane nieprawidłowościami w kręgosłupie,
- łagodne, położeniowe zawroty głowy,
- sztywność spowodowana przykurczem lub zablokowaniem stawów międzykręgowych i krzyżowo-biodrowych,
- choroba zwyrodnieniowa stawów międzykręgowych,
- po złamaniach: w obrębie łokcia, kości ramiennej, kości udowej, piszczelowej, nadgarstka, po złamaniach paliczków,
- po unieruchomieniu w przypadku złamań, skręceń i zwichnięć stawów.
Przeciwwskazania
- objawy kompresji rdzenia kręgowego,
- zespół ogona końskiego,
- problemy z krzepliwością krwi,
- problemy skórne,
- poważne zaburzenia internistyczne,
- nowotwory,
- ostre stany zapalne,
- ból uniemożliwiający przeprowadzenie badania,
- brak współpracy ze strony pacjenta – pacjent powinien być zaangażowany,
- zaawansowana osteoporoza, gdzie dochodzi do samoistnych złamań kości,
- urazy, złamania i zwichnięcia w okresie unieruchomienia,
- niestabilność torebkowo-więzadłowa,
- niestabilność więzadłowa w obrębie kręgosłupa szyjnego górnego w przypadku chorób reumatycznych,
- anomalie i patologiczne zmiany naczyniowe powodujące objawy niewydolności kręgowo-podstawnej (niedrożność lub rozwarstwienie tętnic szyjnych, niewydolność tętnic kręgowych, zator),
- szybko postępujące porażenia mięśni,
- ciąża na każdym etapie.
